■ عادت بخش عمومی

آورده‌اند که دانایی پس از سال‌ها دنیا ‌گردی به شهر و دیار خود برمی‌گردد و همشهریان وی برای فهمیدن ادراکات او از سفرهایش به نزدش می‌روند. در مقابل شخص دانا می‌گوید که حاصل دنیا گردی‌اش این بوده که هرگاه گرسنه‌اش شد، غذا بخورد، هرگاه تشنه‌اش شد، بنوشد و هرگاه خسته شد، بخوابد. بدیهی است که مردم با دلخوری از صحبت‌های نابخردانه وی از منزلش بیرون آمده و دیگر به او باز نمی‌گشتند.

اکنون می‌دانیم که جان کلام صحبت وی، ترک عادت بوده‌ است. شاید بتوان گفت که اتفاقات تلخ و شیرینی که برای هر کدام از ما در سراسر زندگی‌ رخ می‌دهد به نوعی در راستای عادت زدائی از فعالیت‌های روزمره و تفکرات غبار گرفته‌مان می‌باشد.

اتفاقاتی مانند ازدواج، تجربه شیرین تولد فرزند، روزهای تلخ از دست دادن عزیزی یا روزهای بیماری عزیز دیگری، بیکار شدن سرپرست خانواده‌ای در ایام رکود و به طور کلی هرگونه تغییر خواسته و یا ناخواسته ما را به ترک عادتی سوق می‌دهد.

فکر می‌کنم در پشت هر تغییر ناخواسته‌ای، فرصت خوبی نهفته است به شرط آنکه باور داشته باشیم که عادت در زندگی به اندازه زخم بستر دوران بیماری، فلج کننده خواهد بود.