■ چند اشتباه بددر ایمیل زدن بخش عمومی

در دنیای امروز ما ایمیل یکی از بهترین و کم هزینه ترین راه های برقراری تماس با دوستان و ارتباط های کاری و شغلی است.

خیلی ها از ایمیل برای مطرح کردن درخواست های رسمی کاری استفاده می کنند، اما متاسفانه بسیاری از آنها هر طور که دوست داشته باشند ایمیل می فرستند و به این نکته توجهی ندارند که ایمیل فرستادن هم راه و رسم خودش را دارد.

در گزارش پیش رو از اشباهات ایمیلی برای شما می گوییم که خیلی "ایرانی" هستند و در ضمن شما را از رسیدن به هدف تان باز می دارند:

بدون موضوع بودن یا نامرتبط بودن موضوع Subject ایمیل

وقتی ایمیلی می فرستید، اولین چیزی که نظر دریافت کننده را جلب می کند، موضوع ایمیل است. خیلی ها از سر تنبلی یا حتی با بی ذوقی هیچ مظلبی در قسمت موضوع نمی نویسند یا آنچه می نویسند هیچ ربطی به محتوای ایمیل ندارد. این افراد نباید انتظار داشته باشند که ایمیل شان خوانده شود.


بی نام بودن ایمیل

خیلی ها هستند که آدرس ایمیل شان بویژه ایمیلی که از آن به عنوان ایمیل کاری شان استفاده می کنند، نام و نام خانوادگی شان نیست. برای همین بهتر است نام شما پیش از آدرس ایمیل تان درج شود تا دریافت کننده رغبت بیشتری برای باز کردن و خواندن آن پیدا کند، ضمن اینکه این کار مودبانه تر هم هست

فینگلیش نوشتن

فینگیلیش نوشتن یکی از بدترین اشتباهاتی است که ایمیل شما را از اعتبار می اندازد. دقت کنید اگر می خواهید ایمیل رسمی کاری بنویسید حتما باید فارسی باشد تا خوانده شود و ایمیل های فینگیلیش دقیقا روی اعصاب مخاطب راه می روند. ار طرفی خیلی ها اصلا ایمیل را باز نمی کنند.


معرفی نکردن خود در نخستین ایمیل

وقتی می خوواهید برای کسی برای نخستین بار ایمیل بزنید، ادب حکم می کند که در ابتدا خودتان را معرفی کنید. منظور البته ابدا داستان سرایی نیست. تنها در چند خط، مختصر و مفید خودتان را معرفی کنید تا دریافت کننده ایمیل بداند قرار است درخواست یا نوشته چه کسی را بخواند.



آمرانه یا ملتمسانه سخن گفتن

متعادل باشید. این بدان معناست که نه خودتان را خیلی پایین بیاورید و نه احساس کنید که از دماغ فیل افتاده اید. نه دستور بدهید و نه التماس کنید. با ادبیاتی رسمی و در عین حال معمولی حرفتان را در ایمیل بزنید.

ابهام در نوشته و درخواست

اول سنگ ها را با خودتان وابکنید، بعد اقدام به نوشتن ایمیل کنید. نخست درخواست خود را مشخص کنید و خودتان در درجه اول بدانید که چه می خواهید، بعد دست به کیبورد شوید. اینطوری مخاطب شما گیج نمیشود و شما را بهتر راهنمایی می کند.