پژوهشگران مشغول ساخت ترکیبی از بتن سبز هستند که با بتن معمولی فرق دارد و تاثیر کمتری بر روی محیط زیست می‌گذارد.
بتن یکی از مواد ساختمانی است که همه جا در طراف ما وجود دارد و این دلیل خوبی است برای اینکه دانشمندان تحقیقات خود را بر روی این ماده متمرکز کنند. گفته می‌شود در اروپا سالانه به ازای هر نفر یک متر مکعب بتن تولید می‌شود.
پژوهشگران در دانشگاه «سالرنو» در ایتالیا مشغول ساخت ترکیبی از بتون هستند که با بتن معمولی فرق دارد. به ترکیب این بتون علاوه بر سیمان، آب و سنگدانه، الیاف صنعتی قابل بازیافت نیز اضافه شده و به این ترتیب بتنی پایدارتر بوجود آمده است.
«انزو مارتینلی» مهندس عمران در دانشگاه «سالرنوی ایتالیا» و مسئول هماهنگ کننده این پروژه گفت: می‌خواهیم بدانیم چگونه می‌توانیم مقدار الیافهای صنعتی را که در ترکیب بتن استفاده می‌شود، کم کرده و آن را با الیاف صنعتی قابل بازیافت جایگزین کنیم.
وی ادامه داد: همچنین می‌خواهیم بدانیم چه میزان الیاف قابل بازیافت می‌توانیم به ترکیب بتون اضافه کنیم و همان کیفیت و انعطاف‌پذیری را حفظ کنیم. بتونی که بصورت آزمایشی با مواد قابل بازیافت ساخته شده است، سپس در معرض آزمایشهای سخت مکانیکی قرار می‌گیرد. پژوهشگران برای آنکه بدانند بتن تحت شرایط حاد چه عکس‌العملی دارد، آن را خم و فشرده می‌کنند یا می‌شکافند.
«آنتونیو کاگیانو» مهندس عمران در دانشگاه بوینوس آیروس گفت: کم کم متوجه می‌شویم که مشکل اصلی الیاف صنعتیِ بازیافتی، شکل هندسی آنها به دلیل اینکه این الیاف در کارهای دیگر استفاده شده، می‌باشد. وی افزود: شکل هندسی‌شان هموار و صاف و منظم نیست بنابراین وقتی با سیمان مخلوط‌شان کنیم، توزیع آنها در شکلِ نهاییِ مخلوط نامنظم می‌شود.
وی خاطر نشان کرد: هم اکنون الیاف صنعتی توزیع بهتری در مخلوط پیدا می‌کنند و این بالقوه به این معناست که بتن خواص مکانیکی یکنواخت‌تری دارد و قابل اطمینان‌تر است. اما برای رسیدن به نتایج نهایی نیاز به پژوهش بیشتر است.
آزمون‌های مکانیکی با مدل‌های کامپیوتری تکمیل می‌شوند که به پژوهشگران امکان می‌دهد ببینند درون بتونی که تحت شرایط حاد قرار می‌گیرد، چه رخ می‌دهد. پژوهشگران امیدوارند که تحقیقات آنان به زودی ثابت کند که می‌توان در مقیاس صنعتی بتن سبز در کارخانه‌ها تولید کرد.
گفتنی است که در حال حاضر در کارخانه‌ای در ایتالیا هر سال 60هزار متر مکعب بتن تولید می‌شود. مدیران کارخانه اظهار داشتند که تنها در صورتی حاضرند به تولید بتن از منابع تجدیدپذیر ادامه دهند که محصول نهایی با استانداردهای ملی و بین‌المللی مطابق باشد.
مدیر کیفیت کارخانه در این باره گفت: فعلا آبی که برای تولید بتن مصرف می‌کنیم صد درصد بازیافتی است و مایل هستیم که برای ساخت بتن از عناصر بازیافتی بیشتری استفاده کنیم به این شرط که اطمینان داشته باشیم محصول نهایی با استانداردهای ملی و بین‌المللی کیفیت مطابقت دارد.
«انزو مارتینلی» در مورد کاربردهای بتن سبز گفت: در حال حاضر می‌توان با بتن سبز که با الیاف طبیعی غنی شده، بناهای تاریخی را مرمت کرد، زیرا بتن سبز با موادی ساخته می‌شود که تأثیر ناچیزی بر محیط زیست دارند و چون برای ساختن به کار برده نمی‌شوند، فرآیند را می‌توان معکوس کرد یعنی اگر معلوم شد که استفاده از بتن سبز مناسب نیست می‌توان به جای آن ماده دیگری را به کار برد.
به این ترتیب بتن سبز برای ساخت و ساز با منابع تجدید پذیر راه حل خوبی است. پژوهشگران گمان می‌کنند در آینده می‌توان علاوه بر الیاف بازیافتی صنعتی یا طبیعی، با استفاده از دورریخت لاستیک خودروها و حتی مواد پلاستیکی بازیافتی نیز بتن سبز تولید کرد.
